شخصیت حضرت امالبنین معرفی شود
تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۵۷۷۴۱
به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام اصغر صفری در خطبههای نماز جمعه اهرم با تسلیت سالروز رحلت یادگار امام حاج سید احمد خمینی اظهار کرد: مرحوم حاج احمد آقا یک شخصیت ممتاز و بیبدیلی بودند و یک مشاور امین برای امام عظیم الشأن بودند و بسیار انسان باهوش و تیز و زیرکی بودند و بسیاری از صفات امام در ایشان هم جمع بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امام جمعه موقت اهرم تصریح کرد: یکی از توفیقات مرحوم حاج احمد آقای خمینی در کسوت فرزندی حضرت امام دریافت نامههایی نورانی با موضوع سیر و سلوک و عرفان از ناحیه والد عارف خود است که بسیار قابل استفاده برای عموم جامعه به ویژه جوانان عزیز است.
وی با اشاره به ۲۹ اسفند روز ملی شدن صنعت نفت بیان کرد: نهضت ملی شدن صنعت نفت با حضور و فداکاری مردم رهبری روحانیت ربانی مرحوم آیت الله کاشانی جانفشانیهای جریانهای انقلابی مثل گروه فداییان اسلام همبستگی مقطعی بخشی از نخبگان و خواص جامعه مثل دکتر مصدق با اراده مردم ایران به پیروزی رسید.
صفری بیان کرد: از ابعاد مهم و مغفول این نهضت فتاوای مراجع تقلید در لزوم ملی شدن صنعت نفت ایران است. امام ملی شدن صنعت نفت و کوتاه کردن دست استعمار انگلیس را خدمت به کشور میدانست در عین حال ایشان به تفکر و شعار ملیگرایی جبهه ملی بدبین بود و علت اصلی شکست بعدی نهضت صنعت نفت را غیر اسلامی بودن و محصور کردن آن در دایره ملیگرایی میدید.
امام جمعه موقت اهرم با تبریک سال نو خاطر نشان کرد: ما در مدرسه الافاق عالم هستیم و زندگی ما زیستن در این مدرسه بزرگ و زیباست شروع بهار و نوروز یکی از بزرگترین آموزههای این مدرسه الافاق است
وی با تسلیت وفات حضرت خدیجه کبری ام المومنین ادامه داد: دوره درخشان زن که با نبوت رقم خورد با طرحی نو که در آن زن نه آن عنصر منفعل ضعیف است و نه آن جنسی که پرده حیا را برانداخته و به ساحت حیوانی سقوط کرده است بلکه الگوی سومی است که با دست مبارک پیامبر ابتداً با وجود مبارک و نورانی بانوی بزرگ عالم حضرت ام المومنین خدیجه سلام الله علیها محقق شد؛ بانویی که با اسلام آوردن تعلقش را از مادیات فراتر برد و ثروتش راه پیامبر را برای گسترش دین هموار کرد بنابراین خدیجه حجت الگوی سوم است.
امام جمعه موقت اهرم بیان کرد: متأسفانه در جهان اسلام حضرت ام المومنین خدیجه چندان شناخته شده نیستند برخی صدها صفحه از سایر همسران پیامبر نوشتهاند و از حضرت ام المومنین خدیجه به درستی نام نبردهاند برخلاف الگوی زن مدرن که تک ساحتی است.
وی اضافه کرد: حضرت ام المومنین یک زن قدرتمند و انسانی چند ساحتی است که فهم شخصیت نورانی ایشان به ما برای تبیین الگوی سوم زن مسلمان کمک میکند نمونه بارز زن قدرتمند چند ساحتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و مادر بزرگوارشان حضرت ام المومنین خدیجه است.
کد خبر 6055609منبع: مهر
کلیدواژه: حضرت ام البنین بوشهر اهرم تنگستان خطبه های نماز جمعه بوشهر حوادث چهارشنبه سوری ماه مبارك رمضان زندگی با آیه ها مسطورا کرمانشاه تبریز رمضان 1445 نوروز مشهد چهارشنبه آخر سال ایلام اردبیل عکس استانها حضرت ام المومنین خدیجه ملی شدن صنعت نفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۵۷۷۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نور محبوسی که خاموش نشد
هر چند تقویمها را ساختهاند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خطکشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانهها به ما کمک میکند سری به روایتهای بهجامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرتها و یادآوریهایی با خود دارند. در این میان میتوان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمانها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشتههایی، برخی از این یادآوریها و ذکرها را بیاوریم.
مناسبتهای ماه شوال را که مرور میکنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آنطور که شنیدهایم و میدانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسلهای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومتدارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایتهای تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بیسابقه مردم به آن حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی بودن امام(ع) گزارشهای مختلفی وجود دارد که میتوان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندانهایی مخوف و سیاهچالها میپرداختند که در زیارتنامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، هارون گاهی برای تفریح به پشتبامی میرفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن را داخل زندان میبینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده میرود. هارون گفت: او از راهبان بنیهاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سختگیری میکنی؟ هارون گفت: چارهای نیست!
نخستینبار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذیالحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم بهحدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل میکردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوههایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راههای مختلف مسیر خود را تغییر دهند و به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بیخبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاستهایی که نشاندهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.
زهره هاشمی